โตเกียวภาคต่อ Oct version

โฮ่ โฮ่ ในที่สุดก็ทำไม่สำเร็จที่คิดว่าจะจบโตเกียวทริปก่อน 12 กันยา เหอๆ


Oct

วันนี้มี farewell party สองรอบ รอบกลางวันกะรอบเย็น รอบกลางวันเป็น Sushi จาก Lunch Girl กินที่้ร้านใกล้ๆกับ office อร่อยดีอ่ะ
ส่วนตอนเย็นคราวนี้มีแต่ EBU จากกลุ่มฟูจิตะซังกับทากาฮาชิซัง กลุ่มเล็กลง คนใกล้ชิดกันทั้งนั้น
ตอนแรกก็ไปกินไคเต็นซูชิกันก่อน กินให้อิ่มแล้วค่อยย้ายไป second party ที่ไม่เน้นอาหารแต่เน้นที่เครื่องดื่มแทน
เรานั่งข้างๆโอจิม่าซัง โอ้วแม่เจ้า พ่นบุหรี่ปุ๋ยๆเต็มหน้าเราเลย แล้วเค้าสูบบุหรี่จัดมากๆ มวนต่อมวน เราเลยกลายเป็นตุ๊กตารมควัน(บุหรี่)ไปเลย เซ็งโคตรๆๆ
ฟูจิตะซังพอเมาแล้วตลกดี ไม่เครียดเหมือนเวลาปกติอะ ขำขำ
แต่ที่เห็นอย่างนึงวันนี้คือผู้หญิงญี่ปุ่นอ่ะถูกใช้งานตลอดเลย ฮาร่าซังเลยกลายเป็นเหยื่อไปเลย เพราะมี ญ ญี่ปุ่นอยู่คนเดียว
ที่เหลือก็ไทยกับปีนังอย่างละคน มันคงไม่กล้าใช้ตูหรอก เราคิดในใจ
พอได้เวลาเกือบห้าทุ่มได้ ก็ถึงเวลางานเลี้ยงเลิกเพราะเดี๋ยวรถไฟหมด เราไปนอนที่ห้องของ Shally เพราะพรุ่งนี้เค้าก็กลับแล้วอ่ัะ เราแอบเศร้าเหมือนกัน
ห้องที่ Hamamatsucho กว้างกว่าที่เราอยู่พอสมควร แถมตู้เย็นก็ใหญ่กว่าแต่ว่าทางเดินเข้ามันช่างเงียบสงัดเสียกระไร
แถวที่เราอยู่มีร้านสะดวกซื้อแทบทุกยี่ห้อ มีร้านกาแฟสุดโปรด มีร้านหนังสือ มีร้านเกมส์ มีร้านหนมปัง แต่แถวนี้แทบไม่มีไรเลยอ่ะ
ถึงห้องก็ช่วยจัดของ แพ็คของ กว่าจะได้นอนก็ดึกพอสมควรอ่ะ

Oct

ถึงเวลาร่ำลากันจริงๆ เราเลยให้สัญญาว่าแล้วเราจะไปเที่ยวปีนัง
แอบเศร้านิดนึงอ่ะเพราะเพื่อนที่สนิทที่สุดที่นี่ก็กลับประเทศไปแล้ว

ตอนเย็นนัดเจอกับกอยุทธที่ชินจูก เจอแผ่นดินไหวด้วยอ่ะ
สั่นแรงพอสมควรแต่ไอ้คนญี่ปุ่นรอบข้างมันไม่ตื่นเต้นกันเลย
มีแต่ฝรั่งกะเราที่ดูงงๆไปเหมือนกัน
กอยุทธถามว่าอยากกินอาหารไทยไม๊
ไปกินแก้วใจที่ Lumine กินเตี๋ยวหมูน้ำตก อร่อยมากกกก
กินแล้วรู้สึกดี คิดถึงบ้าน ฮาฮาฮา

Oct

หลังจาก Shally กลับไปเราก็ไม่ค่อยมีกิจกรรมให้ทำเท่าไหร่

วันนี้เริ่มด้วยเหมือนวันทำงานธรรมดาๆ
แต่อยู่ดีๆก็ตงิด ตงิด ลองค้นหาตั๋วรถไฟในกระเป๋าดู เอมันหายไปไหนฟระ
ค้นรอบโต๊ะ ใต้โต๊ะ บนโต๊ะ ในลิ้นชักก็หาไม่เจอ ซวยแล้วกู
นึกขึ้นได้ว่ามันต้องหายตอนที่รีบวิ่งมาทำงา่นกับชิฮารุซังแน่ๆเลย
ตูเซ็งสุดๆ ถ้าต้องซื้อตั๋วใหม่เนี่ยงบไปเที่ยวก็จะหายไป ทำไงดี ทำไงดี
พอดีคาวาคามิซังก็ถามว่ามีไร ก็เลยบอกไปว่าตัวรถไฟหาย
เค้าเลยบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปสถานีแจ้งหายด้วยกัน กรี๊ดๆดีใจ เหอๆๆๆ
วันนี้ทำงานกันดึกทุกคนทั้งเรา พี่วัฒน์แล้วก็เคนโตะ ตอนจะกลับเลยเดินไปกินราเมนเจ้าโปรดกันก่อนกลับ
เคนโตะมันกลัวตกรถไฟเที่ยวสุดท้ายมาก ถึงสถานีก็เที่ยงคืนพอดี Safe!

Oct

วันนี้ไปออกตั๋วอันใหม่ ยุ่งยากเหมือนกันนะ
เหมือนข้อมูลของเราไม่อยู่ในระบบไงก็ไม่รู้
ใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะทำเรื่องเสร็จยังดีนะที่คาวาคามิซังมาด้วย
ไม่งั้นถ้ามาคนเดียวครึ่งวันก็ไม่รู้่จะเสร็จหรือเปล่า
ภาษานี่เป็นอุปสรรคที่ใหญ่มากในการดำรงชีวิตในประเทศนี้นะเนี่ย

OCT

กว่าจะตื่นก็สายโ่ด่งวันนี้นัดกะเคนโตะว่าจะไปเที่ยวอาซากุสะกัน มีัเพื่อนเคนโตะชื่อยูโกะไปด้วย
เราอ่ะไปมาหลายรอบแล้วเลยเฉยๆ ถือว่าฆ่าเวลาเล่นๆ
เคนโตะดูในแผนที่ที่ีเค้าแจกแล้วบอกว่าอยากไปวัดวัดนึง ทุกคนเลยตามใจมัน ไกลโคตร
เิดินไปแบบไกลมากกกก ปวดขา แถมวัดปิดอีกตะหากตอนไปถึง
ตกเย็นเลยว่านั่งเรือกลับกันเหอะ อ่านเจอใน lonely planet ว่าเรืือจะผ่านสะพานตั้งหลายอัน
เลยอุตส่าห์โทรไปตามพี่วัฒน์มา พอถึงเวลาจริง ผิดหวังอ่ะ เรือมันวิ่งเร็วไป ถ่ายสะพา่นไม่ได้เลย
แถมกลางคืนแล้วไม่ค่อยมีไรให้ดูเท่าไหร่ เลยเหมือนกับ mission นี้ fail ไป เซ็งจัด เซ็งจัด

จบเดือนตุลาแล้ว ไว้ค่อยมาต่อเดืิอนพฤศจิกายนล่ะกัน