เพลงประกอบหนังสือ "เธอร้องไห้เมื่อหน้าฝนและพบใครบางคนเมื่อหน้าหนาว"
โดย "โตน โซฟา"
เสียงสายฝนปนกับเสียงของน้ำตา
เพราะว่าคนที่เธอรักมาร่ำลา
น้ำใสๆไม่เคยแห้งจากสองตา
ของเธอตั้งแต่วันนั้น
เธอคิดถึงเขาทุกวันและทุกคืน
เธอร้องไห้ไม่ว่าจะนอนหรือตอนตื่น
เมื่อไหร่วันคืนที่ร้ายๆจะพ้นไป
จนวันหนึ่งที่เขาเดินเข้ามา
เธอนั้นแทบไม่เชื่อในสายตา
เธอนั้นถามว่าเขาไปไหนมา
เขาไม่ตอบได้แต่ยิ้ม
หรือว่าภาพที่เธอเห็นมันไม่จริง
หรือว่าภาพที่เธอเห็นเป็นแค่ฝัน
ถ้าเป็นอย่างนั้นช่วยปล่อยให้เธอฝันตลอดไป
เธอร้องไห้ไปกับสายฝน
ก่อนจะพบใครบางคน
เมื่อลมหนาวพัดมา
ความหนาวสั้นพลันจางหายในอ้อมกอดนั้น
ในอ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคย
เพียงเท่านี้ก็เพียงพอ
จะทำให้คืนและวันที่เหลืออยู่มีความหมายไปตลอดกาล
สายลมหนาวกำลังโอบล้อมเธอ
และความรักของเขาก็เช่นกัน
นับจากนี้เธอจะไม่ไหวหวั่น
ไม่ว่ามันจะอย่างไร
เพราะว่าเขาจะยืนเคียงข้างเธอ
ไม่ว่ามันจะนานสักแค่ไหน
ต่อจากวันนี้เธอและเขาจะไม่จากกัน
เธอร้องไห้ไปกับสายฝน
ก่อนจะพบใครบางคน
เมื่อลมหนาวพัดมา
ความหนาวสั้นพลันจางหายในอ้อมกอดนั้น
ในอ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคย
เพียงเท่านี้ก็เพียงพอ
จะทำให้คืนและวันที่เหลืออยู่มีความหมายไปตลอดกาล
สายลมหนาวกำลังจะพัดพา
นำเอาความรักของเธอคืนมา
อีกไม่นาน อีกไม่ช้า
เธอร้องไห้ไปกับสายฝน
ก่อนจะพบใครบางคน
เมื่อลมหนาวพัดมา
ความหนาวสั้นพลันจางหายในอ้อมกอดนั้น
เธอไม่กลัวอีกแล้วกับสายฝน
และจะรักกันไปจนตราบชั่วนิจนิรันดร์
ไม่มีวัน ที่ตัวเขาและเธอจะเปลี่ยนใจ
เสียงสายฝนปนกับเสียงของน้ำตา
เพราะว่าคนที่เธอรักมาร่ำลา
น้ำใสๆไม่เคยแห้งจากสองตา
ของเธอตั้งแต่วันนั้น
เธอคิดถึงเขาทุกวันและทุกคืน
เธอร้องไห้ไม่ว่าจะนอนหรือตอนตื่น
เมื่อไหร่วันคืนที่ร้ายๆจะพ้นไป
จนวันหนึ่งที่เขาเดินเข้ามา
เธอนั้นแทบไม่เชื่อในสายตา
เธอนั้นถามว่าเขาไปไหนมา
เขาไม่ตอบได้แต่ยิ้ม
หรือว่าภาพที่เธอเห็นมันไม่จริง
หรือว่าภาพที่เธอเห็นเป็นแค่ฝัน
ถ้าเป็นอย่างนั้นช่วยปล่อยให้เธอฝันตลอดไป
เธอร้องไห้ไปกับสายฝน
ก่อนจะพบใครบางคน
เมื่อลมหนาวพัดมา
ความหนาวสั้นพลันจางหายในอ้อมกอดนั้น
ในอ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคย
เพียงเท่านี้ก็เพียงพอ
จะทำให้คืนและวันที่เหลืออยู่มีความหมายไปตลอดกาล
สายลมหนาวกำลังโอบล้อมเธอ
และความรักของเขาก็เช่นกัน
นับจากนี้เธอจะไม่ไหวหวั่น
ไม่ว่ามันจะอย่างไร
เพราะว่าเขาจะยืนเคียงข้างเธอ
ไม่ว่ามันจะนานสักแค่ไหน
ต่อจากวันนี้เธอและเขาจะไม่จากกัน
เธอร้องไห้ไปกับสายฝน
ก่อนจะพบใครบางคน
เมื่อลมหนาวพัดมา
ความหนาวสั้นพลันจางหายในอ้อมกอดนั้น
ในอ้อมกอดอบอุ่นที่คุ้นเคย
เพียงเท่านี้ก็เพียงพอ
จะทำให้คืนและวันที่เหลืออยู่มีความหมายไปตลอดกาล
สายลมหนาวกำลังจะพัดพา
นำเอาความรักของเธอคืนมา
อีกไม่นาน อีกไม่ช้า
เธอร้องไห้ไปกับสายฝน
ก่อนจะพบใครบางคน
เมื่อลมหนาวพัดมา
ความหนาวสั้นพลันจางหายในอ้อมกอดนั้น
เธอไม่กลัวอีกแล้วกับสายฝน
และจะรักกันไปจนตราบชั่วนิจนิรันดร์
ไม่มีวัน ที่ตัวเขาและเธอจะเปลี่ยนใจ
No comments:
Post a Comment