เจอกันที่ 品川駅 9 โมง กว่าจะถึงที่ Yomiuri Land ก็ปาเข้าไป 9:40 คนไม่เยอะเท่าไหร่ ดีจัง อากาศก็ไม่หนาวเท่าไหร
เอ้าเข้าเรื่องเลยล่ะกัน บันจี้จัมพ์เนี่ยมันอยู่ที่ใจจริงๆเลยอ่ะ ไอ้เครื่องเล่นอื่นกลัวขนาดไหนพอขึ้นไป เดี๋ยวมันก็พาเราไปเอง แต่บันจี้จัมพ์ไม่มีใครพาเราไป อยู่ที่ใจล้วนๆ ความสูงที่จะโดดคือ 30 m
พอขึ้นไปสุด หนาวก็หนาว กลัวก็กลัว คุณคนที่เล่นก่อนหน้าเราเค้าก็ไม่กล้าโดดซักทีครึ่งชั่วโมงได้ ทำเอาเราใจแป้วไปเหมือนกัน Shiwa-san โดดก่อนแล้วเราถัดมา
พอถึงเวลาก็ไปยืนตรงจุดปล่อยตัว คุณพนักงานก็อธิบายวิธี บอกตรงๆมันป๊อดสุดๆ กลัวแต่อยากลอง ก่อนกระโดดก็สูดลมหายใจลึกๆสองที ปื้ดด ปื้ดด แล้วก็ตัดสินใจโดด แต่ไอ้ขานี่สิมันไม่ยอมไปตามที่ใจบอก ท่ามันก็เลยออกมาเพี้ยนๆอย่างที่เห็น เหมือนโดดคนถีบลงมาเลยเนอะ
ไอ้รูปที่เห็นนี่ถืิอว่าเป็นรูปถ่ายของเรารูปแรกในญี่ปุ่นเที่ยวนี้เลยนะเนี่ย ว่าแต่ว่าอุบาทว์ชะมัดเนอะ
3 comments:
ข้าน้อย ขอ คารวะ สามร้อยจอก ด้วยความน้บถือ ใจแม่นาง
555 is that you?!?!?!
SUPER COOL!!!
ต้องขอโทษแม่นางด้วยที่ไปป่วน จนเหนื่อย เนอออออ
Post a Comment